Pracownia Audiologii

W ramach Pracowni Badań Audiologicznych wykonuje się poniższy zakres badań:

OTOEMISJA AKUSTYCZNA
Otoemisja akustyczna, nazywana również badaniem przesiewowym słuchu, ocenia reakcję pacjenta na dźwięk oraz stan ślimaka w uchu wewnętrznym. Pozwala wykryć niedosłuch odbiorczy pochodzenia ślimakowego.

Badanie polega na umieszczeniu w uchu badanego dziecka sondy i włączeniu odpowiedniego testu dźwiękowego. Do ucha podawane są odpowiednie delikatne tony wysokie (dźwięki piszczące) i niskie (dźwięki buczące). Urządzenie samoczynnie dokonuje pomiaru bardzo cichego zwrotnego sygnałuakustycznego, który powstaje w ślimaku pod wpływem podawanych dźwięków. Otoemisja przeprowadzana jest osobno dla ucha prawego i lewego.

TYMPANOMETRIA
Tympanometria (audiometria impedancyjna) polega na mierzeniu odbicia fali dźwiękowej od błony bębenkowej i określa sztywność tej błony. Badanie wykonuje się w przypadku podejrzenia różnych rodzajów niedosłuchu oraz niedowładu nerwu twarzowego. Pozwala ocenić stan ucha środkowego i wewnętrznego:

• sztywność układu kosteczek,
• istnienie bezpowietrzności lub płynu w jamie bębenkowej,
• odruch z mięśnia strzemiączkowego,
• niedosłuch ślimakowy.

AUDIOMETRIA TONALNA
Audiometria tonalna jest to metoda badania słuchu, służąca do oceny progu słyszenia. To badanie słuchu pozwala określić rodzaj i głębokość upośledzenia tego zmysłu – określa stopień ubytku słuchu w zależności od częstotliwości dźwięku i pozwala ustalić, czy niedosłuch jest odbiorczy czy przewodzeniowy.

Przebieg badania:

Audiometria tonalna to badanie słuchu, dzięki któremu można dowiedzieć się, czy przyczyna niedosłuchu jest zlokalizowana w uchu środkowym, wewnętrznym, czy dalszych odcinkach drogi słuchowej. Badania można wykonać również, jeśli osoba w pracy jest narażona na czynniki uszkadzające narząd słuchu (hałas, wibracje, związki chemiczne). Audiometria określa próg słyszenia tonów o różnej częstotliwości.

BADANIE VNG
Videonystagmografia (VNG) to badanie błędnika pozwalające wyjaśnić, dlaczego pacjent ma zawroty głowy. Badanie VNG jest niezbędnym elementem diagnostyki zawrotów głowy i zaburzeń równowagi o różnej etiologii, dlatego na to badanie chorych mogą kierować laryngolodzy, neurolodzy i w niektórych przypadkach lekarze rodzinni. Videonystagmografia polega na rejestracji ruchów oczopląsowych za pomocą kamery umieszczonej w masce, przypominającej gogle narciarskie, które podczas badania pacjent zakłada na oczy. Ruchy gałek ocznych, rejestrowane przez kamerę, przekazywane są do komputera, a następnie wyświetlane w postaci wykresu na monitorze.

Przygotowanie do badania VNG

Wynik badania może być zaburzony u pacjentów przyjmujących na stałe leki o działaniu sedatywnym (leki uspakajające, niektóre leki stosowane w leczeniu zawrotów głowy), dlatego na około 10 dni przed badaniem pacjent proszony jest, po uprzedniej konsultacji z lekarzem prowadzącym, o odstawienie tych leków.

BADANIE ABR (W TYM BADANIE ABR U DZIECI W CZASIE SNU FIZJOLOGICZNEGO)
Rejestracja słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu (ang. ABR – AuditoryBrainstemResponse, BERA) to badanie, które polega na rejestrowaniu czynności bioelektrycznej powstającej w wyższych piętrach drogi słuchowej (w pniu mózgu), w odpowiedzi na bodźce słuchowe podawane do ucha. Więcej na temat badania ABR poniżej.

BADANIE ABR – CO TO TAKIEGO?
Rejestracja słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu (ang. ABR – AuditoryBrainstemResponse, BERA) to badanie, które polega na rejestrowaniu czynności bioelektrycznej powstającej w wyższych piętrach drogi słuchowej (w pniu mózgu), w odpowiedzi na bodźce słuchowe podawane do ucha.

Rejestracja słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu to najpopularniejsze, nieinwazyjne badanie słuchu, z grupy badań obiektywnych. Badanie wykonuje się w celu określenia progu słyszenia pacjenta (stopień ubytku słuchu) oraz miejsca wystąpienia niedosłuchu (rodzaj niedosłuchu, np. odbiorczy, przewodzeniowy, mieszany).

Rejestracja słuchowych potencjałów wywołanych pnia mózgu (ABR, BERA) to badanie słuchu, które można wykonywać u wszystkich pacjentów, bez względu na wiek.

Badanie wykonujemy:

• kiedy podejrzewany jest niedosłuch,
• u noworodków i niemowląt w celu diagnostycznym, w przypadku negatywnego wyniku badania słuchu przesiewowego,
• u dzieci małych, niewspółpracujących w badaniach słuchu w słuchawkach, np. audiometria tonalna / zabawowa (do 4-5 roku życia) w celu wykluczenia lub potwierdzenia wady słuchu,
• u dzieci, które nie wykształciły mowy do 3 roku życia lub później (dzieci w terapii neurologopedycznej, nie współpracujące w badaniach audiometrycznych),
• po podaniu leków ototoksycznych (np. gentamycyna, streptomycyna),
• u dzieci i osób niewspółpracujących przy tradycyjnych badaniach audiometrycznych (np. dzieci z niepełnosprawnością, dzieci ze stwierdzonym autyzmem, niepełnosprawnością intelektualną),
• w przypadku podejrzenia guza nerwu słuchowego,
• w przypadku podejrzenia symulacji głuchoty lub niedosłuchu.